مدلسازی تغییر سهم حمل و نقل غیرهمگانی و میزان انتشار آلاینده ها در اثر اجرای سیاست های مدیریت تقاضا

در سالیان گذشته و با آغاز فصول پاییز و زمستان در تهران، همزمان با به حداکثر رسیدن میزان انتشار آلاینده ها و بر اساس مصوبات کمیته اضطرار آلودگی هوای شهر تهران، محدوده طرح ترافیک به محدوده طرح زوج یا فرد گسترش یافته و با اتخاذ این سیاست، بسیاری از شهروندان تهرانی جهت حضور در محدوده مذکور، نحوه تردد خود در این محدوده را تغییر داده و برخی دیگر نیز، با پرداخت بهای آن، مبادرت به تردد در این محدوده با وسایل نقلیه شخصی خود ورزیدند در این پژوهش به منظور بررسی میزان تمایل افراد نسبت به حضور در این محدوده و با استفاده از روشی ابتکاری، درصد های مختلفی را به مبالغ پایه طرح ترافیک در سال 1395 افزوده و سپس به بررسی میزان افزایش و یا کاهش تمایل شهروندان نسبت به پرداخت مبالغ مذکور پرداخته شده است. هم چنین پس از بررسی نتایج بدست آمده و با استفاده از نرم افزار شبیه ساز Aimsun، میزان آلاینده انتشار یافته ناشی از تردد وسایل نقلیه را به هنگام اجرای طرح زوج یا فرد در محدوده خود و هم چنین سناریو های بدست آمده از اجرای سیاست نرخ گذاری در محدوده مذکور، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد در ایده آل ترین حالت برای کاهش مقادیر آلاینده در محدوده طرح زوج یا فرد، با افزایش 40 الی 75 درصدی به مبالغ در نظر گرفته برای طرح ترافیک در سال 1395 و اجرای آن در محدوده طرح زوج یا فرد، فراوانی نسبی تردد با وسایل حمل و نقل غیر همگانی 21 الی 23 درصد کاهش یافته و به موازات کاهش میزان فراوانی نسبی تردد با وسایل نقلیه غیر همگانی، میزان آلاینده تولید شده برای 3 نوع آلاینده CO، HC و NOX ، 39 ، 36 و 30 درصد نسبت به حالت معمول اجرای طرح زوج یا فرد در محدوده خود، کاهش خواهد یافت.