بررسی تاثیر آموزش مجازی بر سرمایه اجتماعی با میانجیگری یادگیری سازمانی در نظام آموزش عالی (در قالب الگویابی علی)

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مجازی بر سرمایه اجتماعی با میانجیگری یادگیری سازمانی در نظام آموزش عالی بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل همه اعضای هییت علمی دانشگاه ارومیه به تعداد 486 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، نمونه آماری این پژوهش (214 نفر) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شده سامسون و ساکو (2011)، سرمایه اجتماعی ناپاهیت و گوشال (1998) و یادگیری سازمانی نیف (2001) است. روایی ابزار از نظر متخصصان و پایایی مطابق آلفای کرونباخ گزارش شده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها مدل یابی معادلات ساختاری است. نتایج پژوهش نشان داد که اثر مستقیم آموزش مجازی بر سرمایه اجتماعی (41/0) مثبت و معنی دار است. اثر مستقیم آموزش مجازی بر یادگیری سازمانی (73/0) مثبت و معنی دار است. اثر مستقیم یادگیری سازمانی بر سرمایه اجتماعی (29/0) مثبت و معنی دار است. اثر غیر مستقیم آموزش مجازی بر سرمایه اجتماعی در آموزش عالی با میانجیگری یادگیری سازمانی (21/0) مثبت و معنی دار است. اثر کل آموزش مجازی بر سرمایه اجتماعی نیز (62/0) مثبت و معنی دار است.