مدل شاخص ترکیبی ایمنی راه های دوخطه برون شهری تحت تاثیر وضعیت کاربری های اطراف راه

اکثر بررسی ها و مدل های پیش بینی ایمنی در راه های دوخطه برون شهری در رابطه با مشخصات هندسی جاده ارایه شده است. در این مطالعه نقش کاربری ها در ریسک تصادفات و سطح ایمنی راه بررسی می شود. به ویژه در راه های دوخطه برون شهری کشور با توجه به وجود کاربری های ناهمگون و بدون برنامه، می تواند تاثیر قابل توجهی در رخداد تصادفات داشته باشد. در این مطالعه با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، 74 کیلومتر از محور دوخطه برون شهری کرج-چالوس مورد بررسی قرار گرفته است. در هریک از این قطعات وضعیت کاربری ها در قالب سه معیار چگالی کاربری ها، چگالی دسترسی ها و وضعیت خطرات ناشی از کاربری ها، با استفاده از نقشه ها و برداشت های میدانی به دست آمده و به عنوان ورودی های تکنیک تحلیل پوششی داده ها در نظر گرفته شده است. ستانده های مدل DEA فراوانی تصادفات مورد انتظار هستند که از ترکیب فراوانی تصادفات پیش بینی شده و فراوانی تصادفات مشاهده شده با استفاده از روش بیزین تجربی تخمین زده شده است. در این مطالعه کارآیی ایمنی قطعات مشخص شده و قطعاتی که دارای بالاترین کارآیی هستند به عنوان الگو برای هدف گذاری قطعات دیگر معرفی شده اند. همچنین قطعاتی که دارای کمترین کارآیی هستند به عنوان قطعات بحرانی در اولویت اقدامات اصلاحی ایمنی قرارگرفته اند. بر این اساس قطعات 51، 54 و 70 دارای بیشترین کارآیی (بیشترین شاخص ایمنی تحت تاثیر کاربری ها) نسبت به قطعات دیگر و قطعات 8، 16، 40 و 41 دارای کمترین کارآیی هستند. در این مطالعه نتایج تکنیک تحلیل پوششی داده ها نشان داد که معیار خطرات کناره ناشی از کاربری ها تاثیر بیشتری نسبت به چگالی دسترسی ها و چگالی کاربری ها در کاهش سطح ایمنی راه های دوخطه برون شهری دارند.مقدار تاثیرگذاری برای معیار خطرات کناره ناشی از کاربری برابر 0.75، معیار چگالی دسترسی برابر 0.15 و برای معیار چگالی کاربری برابر 0.1 است. همچنین در نهایت برای هر یک از معیارهای وضعیت کاربری قطعات مقادیر هدفی تعیین گردید که این مقادیر هدف در وضعیت بهتری نسبت به وضع موجود اند.