تاثیر درصد حجمی نانو ذرات افزوده شده به روانکار بر مشخصه های عملکرد یاتاقان ژورنال هیدرودینامیکی بافت دار

هر گونه تغییر ماهیت سیال روانکار و ساختار هندسی بر عملکرد یاتاقان های ژورنال به عنوان یکی از اجزاء متداول ماشین آلات صنعتی گوناگون بویژه سیستم های دوار اثربخش خواهد بود. با پیشرفت تکنولوژی در سال های اخیر زمینه تولید نانوسیال ها و ساخت سطوح بافت دار برای بهبود کنش های سیال و سازه در سیستم های مکانیکی متنوع از جمله تکیه گاه های یاتاقانی فراهم گردیده است. در این راستا اثر عمق بافت های استوانه ای و افزودن نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم به روانکار بر عملکرد حالت پایای یاتاقان ژورنال هیدرودینامیکی در پژوهش حاضر ارزیابی شده است. تحلیل با بازنویسی معادله رینولدز حاکم بر روانکاری هیدرودینامیکی یاتاقان های ژورنال روغنی با توجه به تغییرات ضخامت فیلم روانکار، متاثر از بافت های سطحی پوسته یاتاقان و لزجت نسبی نانوسیال روانکار متاثر از افزایش درصد حجمی نانو ذرات به روانکار پایه، آغاز و به کمک روش حل عددی اجزاء محدود تکمیل گردیده است. نتایج از افزایش بیشینه فشار، قابلیت حمل بار و اصطکاک یاتاقان با افزایش حجم نانو ذرات تاثیرگذار بر لزجت نسبی روانکار و بالعکس، کاهش این مشخصه ها با افزایش عمق بافت های سطحی موثر بر ضخامت فیلم روغن محبوس بین سطوح روتور و یاتاقان حکایت دارد.