تاثیر برنامه آموزشی نظریه محور بر فاکتورهای موثر بر سوء مصرف مواد در بین رانندگان اتوبوس شهر همدان

رانندگی تحت تاثیر مواد مخدر، به عنوان یک آسیب اجتماعی محسوب می شود که اثرات زیان آوری بر یک جامعه وارد می سازد. در این بین تیوری رفتار برنامه ریزی شده، یکی از راهکارهای موثر در پیشگیری از سوءمصرف مواد مخدر است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر برنامه آموزش پیشگیری از سوءمصرف مواد با بهره گیری از این تیوری بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که بر روی 80 نفر از رانندگان اتوبوس پایانه حمل و نقل شهر همدان انجام شد. رانندگان اتوبوس بصورت تصادفی به گروه مداخله (40 نفر) و کنترل (40 نفر) تقسیم شدند. پس از انجام ارزشیابی تشخیصی به منظور تعیین بهترین فاکتور پیش بینی کننده سوء مصرف مواد مخدر، اقدام به طراحی برنامه آموزشی و اجرای 3 جلسه آموزشی در مورد پیشگیری و مهارت های مقاومت در برابر سوء مصرف مواد گردید. پس از 2 ماه از مداخله آموزشی، داده ها با استفاده از پرسشنامه جهت سنجش سازه های تیوری رفتار برنامه ریزی شده جمع آوری گردید. از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های آماری مناسب برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها نشان داد اختلاف معنی داری برای میانگین نمرات نگرش (001/0 P-value=،534/9 t=)، هنجارهای انتزاعی (001/0P-value=، 595/9 t=) و کنترل رفتاری درک شده (001/0 P-value=، 148/4-t=) در بین دو گروه مداخله و کنترل قبل و بعد از مداخله آموزشی وجود داشته است.