مبانی انسان شناختی و اهداف تربیت اخلاقی از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر المیزان

این پژوهش، با هدف بررسی مبانی انسان‌شناختی و اهداف تربیت اخلاقی، از دیدگاه علامه طباطبایی با تاکید بر تفسیر المیزان و با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که علامه طباطبایی ضمن اشاره به دو ساحت جسمانی و روحانی، «روح» را مبدا حیات انسان می‌داند. مفطور بودن به فطرت الهی، عقل، کمال‌جویی و حد یقف نداشتن آن، تفاوت در قابلیت‌های فردی، اجتماع‌گرایی، اختیار و اراده، سعادت و رجوع الی‌الله و غیره، از جمله مبانی انسان‌شناسی هستند که در دیدگاه علامه مورد توجه قرار گرفته است. علامه طباطبایی، هدف غایی تربیت اخلاقی را رسیدن به مقام قرب الهی دانسته و درک وابستگی تام انسان به خداوند و مرآتیت (حیثیت آینه بودن) ماسوی‌ الله، مقدمه قرار دادن دنیا برای آخرت، تبعیت از حق در گفتار و رفتار، دوری از صفات رذیله، تشخیص جایگاه خود در همه امور، تسخیر محیط و استفاده از امکانات مادی، تصدیق عملی یوم‌الدین و عدم وثوق به عمل خود را نیز به عنوان اهداف میانی و مقدمات نیل به قرب الهی معرفی کرده است.