تاثیر آبیاری با آب شور در سامانه آبیاری قطره ای و استفاده از مواد اصلاح کننده در خاک های شور و سدیمی باغات پسته (مطالعه موردی: شهرستان کرمان)

استان کرمان در شرایط کنونی دچار مشکل مدیریت منابع آب بوده و ذخایر آب شیرین در این استان در حال محدود شدن است. آب بسیاری از چاه های این استان شور و بی کیفیت شده اند. لذا بهره برداری از منابع آب شور مدیریت ویژه ای را می طلبد تا بتوان به تولید قابل قبول در محصولات کشاورزی دست یافت. در این تحقیق تاثیر آبیاری با آب شور و سدیمی بر خاک و درخت پسته، با استفاده از تیمار های تا در شهرستان کرمان بررسی شد. شش تیمار آب شور در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. آب آبیاری برای همه تیمار ها به طور یکسان توزیع گردید. نتایج نشان داد کاربرد گچ در تیمار های و موجب خروج بیشتر یون مضر سدیم در مقایسه با تیمار های ، ، و که در آن ها فقط آبشویی خاک با آب آبیاری صورت گرفت شده است. اثر گچ به طور میانگین سبب کاهش فاکتور های هدایت الکتریکی،SARو ESP خاک به ترتیب به مقدار 39.35، 47.4و 41.3 درصد نسبت به قبل از شروع آزمایش شده است. و به علاوه استفاده از گچ سبب افزایش عملکرد محصول تولیدی به ترتیب 11.9و 15.6 درصد برای تیمار های و و بهبود صفات کیفی ازجمله، افزایش وزن هزار دانه، کاهش درصد پوکی و کاهش درصد پسته دهان بسته شده است