اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب خیار گلخانه ای

با توجه به بحران آب در کشور کاربرد کشت گلخانه ای جهت استفاده بهینه از منابع آب در حال گسترش است. هدف این تحقیق، بررسی اثر سطوح آب آبیاری بر عملکرد و برخی خصوصیات کمی و کارایی مصرف آب در کشت خیار (رقم نگین) گلخانه ای بود. به این منظور، آزمایشی در قالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار آبیاری شامل تیمار 100 درصد نیاز آبی بر اساس رسیدن مکش تانسیومتر به 40 بار بود. دو تیمار دیگر آبی 20 درصد کمتر و بیشتر از نیاز آبی 100 نیز اعمال شد. نتایج نشان داد نتایج نشان داد اثر تیمارهای آبیاری بر عملکرد، تعداد میوه در بوته، تعداد میوه های بدفرم، وزن متوسط یک خیار و کارایی مصرف آب تفاوت معنی داری نداشت هرچند عملکرد، تعداد میوه در بوته و متوسط وزن یک خیار با افزایش حجم آب آبیاری افزایش و تعداد میوه های بد فرم وکارایی مصرف آب کاهش یافت. تجزیه مرکب نشان داد عملکرد، کارایی مصرف آب و تعداد میوه در بوته در کشت تابستانه به طور معنی داری از کشت زمستانه بالاتر بود. بطوری که بالاترین عملکرد و کارایی مصرف آب به ترتیب در تیمار 120 و80 درصد تابستانه به مقدار 14/21 کیلوگرم در مترمربع و 0/49 کیلوگرم در مترمکعب بدست آمد. وزن متوسط یک میوه در کشت زمستانه بالاتر بود. هرچند تعداد میوه ها بدفرم در هر دو کشت از نظر آماری تفاوتی نداشت ولی درصد تعداد میوه های بدفرم به تعداد کل میوه ها در کشت زمستانه و تابستانه به ترتیب 2/33 و 6/17 درصد بود. حجم آب مصرفی در تیمار 80، 100 و 120 درصد نیاز آبی در کشت زمستانه به ترتیب 271/0، 335/0 و 408/0 و در کشت تابستانه 360/0، 439/0 و 524/0 مترمکعب بر مترمربع بدست آمد. بر اساس نتایج آزمایشات در کشت زمستانه و تابستانه، اثر سطح آبیاری بر عملکرد خیار گلخانه ای معنی دار نبود. بنابراین به جای آبیاری کامل می توان از 80 درصد نیاز آبی استفاده نمود.