اثربخشی نقاشی درمانی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان 12-10 ساله

کودکان مبتلا به اختلال رفتاری ممکن است در معرض آسیب های مختلفی قرار بگیرند که بر سلامت و رفاه آنها در درازمدت تاثیر بگذارد. هدف از این پژوهش تعیین اثر بخشی نقاشی درمانی بر مشکلات رفتاری کودکان 12-10 ساله بود.

روش پژوهش، شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر گنبدکاووس در سال تحصیلی 97-1396 بودند. با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 60 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفر نقاشی درمانی و شاهد قرار داده شدند. در این مطالعه برای گروه آزمایش، مداخله هنر درمانی مارتین صورت گرفت اما در گروه شاهد، مداخله ای انجام نشد. از پرسشنامه رفتاری راتر فرم معلم جهت گردآوری اطلاعات استفاده گردید. داده های این پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس یک راهه و نرم افزار SPSS-20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین (انحراف معیار) سن دانش آموزان گروه آزمایش (6/1) 4/10 و گروه شاهد (7/1) 6/10 سال بود. میانگین (انحراف معیار) مشکلات رفتاری گروه آزمایش در پیش آزمون (9/7) 5/10 بود که در پس آزمون به (4/4) 7/5 کاهش یافت (01/0>P) اما میانگین (انحراف معیار) گروه شاهد در پیش آزمون (3/6) 6/10 بود که در پس آزمون به (8/6) 5/10 رسید که از نظر آماری معنادار نبود.

مطالعه نشان داد که آموزش نقاشی درمانی منجر به کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان شد.