بررسی میزان آگاهی و نگرش خانواده ی بیماران مبتلا به اختلالات روانی مراجعه ‏کننده به مرکز روانپزشکی ابن سیناء مشهد در زمینه درمان با الکترو شوک

الکترو شوک درمانی (‏ECT‏) از جمله رایجترین و البته منحصر بفردترین روش ها، در درمان برخی از اختلالات مهم روانی به شمار ‏می رود. اما آنچه مسلم است، این شیوه از درمان علیرغم برخورداری از مزایای فراوان، برای بیماران و خانواده های آنان، روشی اضطراب ‏آور و ابهام آمیز است که باعث ایجاد نگرش منفی و مشکلات زیادی در امر پیگیری درمان تا حصول نتایج مطلوب می شود. از آنجا که ‏یکی از مهمترین عوامل اصلاح کننده برنامه ها و اقدامات درمانی، رفع نواقص و جلب همکاری بیمار و خانواده وی در زمینه در مان با ‏الکتروشوک، توجه به واکنشهای بیماران و خانواده های آنان می باشد، لذا بررسی نظرات و جمع آوری اطلاعات در زمینه آگاهی و نگرش ‏این افراد در باره ی ‏ECT‏ از اهمیت ویژه ای برخوردار است.‏

این مطالعه با هدف‎ ‎تعیین ارتباط بین آگاهی و نگرش خانواده ی بیماران مبتلا به اختلالات روانی مراجعه کننده به مرکز ‏روانپزشکی ابن سینای مشهد‎ ‎‏ در مورد درمان با الکتروشوک انجام شده است.‏

پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی بوده و جامعه آن را، خانواده های دارای بیمار مبتلا به یکی از انواع اختلالات روانی مراجعه ‏کننده به مرکز روانپزشکی ابن سینا مشهد با حداقل یکبار سابقه درمان با الکتروشوک تشکیل می دهند. تعداد نمونه 71 نفر بودکه به ‏روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه ای مشتمل برسه بخش شامل: اطلاعات دموگرافیک، سوالات ‏مربوط به سنجش آگاهی و سوالات نگرش سنجی بر اساس معیار لیکرت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (توزیع‎ ‎فراوانی، ‏میانگین و انحراف معیار)و آماراستنباطی(مجذورکای برای سنجش ارتباط بین آگاهی و نگرش با هر یک از متغیرهای دموگرافیک) و ‏آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن (جهت بررسی همبستگی بین آگاهی و نگرش واحدهای مورد پژوهش) استفاده گردید. ‏

نتایج پژوهش بطور کلی موید آنست که اکثر(8/71%) واحدهای مورد پژوهش در زمینه ‏ECT‏ دارای آگاهی ضعیف بوده و 4/70 ‏درصد آنان نیز نسبت به آن نگرش منفی دارند. همچنین نتایج آزمون آماری مجذور کای نشانگر آنست که بین میزان آگاهی و میزان ‏تحصیلات (0001/0‏P<‎‏)، سابقه بستری(034/0‏P<‎‏) و سابقه انجام ‏ECT‏ (016/0 ‏P<‎‏) و بین نگرش و متغیرهای سابقه بستری (002/0‏P<‎‏) و ‏سابقه انجام ‏ECT‏ (001/0‏P<‎‏) رابطه معنا دار وجود دارد و نیز براساس نتیجه آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، بین میزان آگاهی ‏واحدهای موردپژوهش و نگرش آنان نسبت بهECT‏ همبستگی مستقیم و رابطه معناداری برقرار است (0001/0‏P< ‎‏ ، 78/0 ‏r=‎‏).‏

نتیجه گیری:

 براساس یافته های پژوهش، آگاهی اغلب واحدهای مورد پژوهش درزمینه الکترو شوک درمانی ضعیف بوده و نگرش اکثر ‏آنان نیز نسبت به این شیوه درمانی منفی می باشد و نیز میزان آگاهی درمیان خانواده های باسطح تحصیلات بالاتر، بهتر بوده وهمچنین ‏خانواده های که بیمارشان دارای سابقه بستری و انجام الکتروشوک بیشتری می باشد، از آگاهی بهتر و نگرش مطلوبتری در این زمینه ‏برخوردارند.‏