بررسی تاثیر بازی برمیزان اضطراب کودکان سن دبستان بستری در مرکز آموزشی- درمانی کودکان گیلان
اضطراب شایعترین واکنش در برابر عوامل تنش زاست که کودکان بستری در مراکز درمانی بطور جدی در معرض بروز آن قرار دارند و استفاده از بازی یکی از اولویت های مراقبتی درکودکان برای به حداقل رساندن اضطراب محسوب می شود.
پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر بازی بر میزان اضطراب کودکان سن دبستان بستری در یکی از مراکز آموزشی درمانی کودکان شهر رشت انجام شده است.
پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی است که بر روی 110 کودک بستری صورت گرفته است. این کودکان براساس مشخصات واحدهای موردپژوهش و با توجه به شماره اتاقی که در آن بستری بودند به صورت تصادفی انتخاب و در دوگروه مورد و شاهد قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها در این تحقیق از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر مخصوص کودکان و چک لیست علایم حیاتی استفاده شد. روش کار بدین صورت بود که پس از تکمیل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب و چک لیست علایم حیاتی، کودکان گروه مورد به اتاق بازی رفته و به مدت نیم ساعت به بازی می پرداختند، در حالیکه برای کودکان گروه شاهد هیچگونه مداخله ای صورت نمی گرفت. پس از انجام بازی کودکان گروه مورد به تخت خود برگشته و مجددا پرسشنامه اضطراب و چک لیست علایم حیاتی در هر دو گروه تکمیل می شد.
نتایج تحقیق نشان می دهد که بازی سبب کاهش معنی داری در میزان اضطراب آشکار (0001/0P<)، میزان فشار خون دیاستولیک (005/0P<) و تعداد نبض (04/0p<) در کودکان بستری می شود آزمون آماری t-test اختلاف معنی داری بین دو گروه مورد و شاهد در مرحله بعد از بازی از نظر میزان اضطراب آشکار، میزان فشار خون دیاستولیک و تعداد نبض نشان می دهد.
نتیجه گیری:
با توجه به نتایج فوق می توان گفت که بازی روشی مناسب برای کاهش اضطراب، حفظ سلامت جسمی و روحی و سازگاری کودک با مشکلات مربوط به بیماری و بستری شدن محسوب می شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.