بررسی تاثیر ماساژ پا بر شاخصهای فیزیولوژیک اضطراب بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان، شهر رشت

اضطراب به عنوان یک اختلال روانشناختی در میان بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه از شیوع بسیار بالایی برخوردار بوده و عوارض متعددی را بر روی شرایط فیزیولوژیک ، روانشناختی ، عاطفی و روحی بیماران بر جای می گذارد. از سوی دیگر استفاده از داروهای ضد اضطراب نیز با عوارض و موارد منع مصرف متعدد همراه هستند . به همین دلیل کاربرد روش های غیر دارویی ایمن ، آسان و مقرون به صرفه یکی از اولویتهای مراقبتی در این بیماران در نظر گرفته میشود .

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر ماساژ پا بر شاخصهای فیزیولوژیک اضطراب بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه انجام شده است .

این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تک گروهی از نوع قبل و بعد بوده و در آن تعداد 61 بیمار از چهار بخش مراقبت ویژه بطور تصادفی انتخاب شده و در طی یک جلسه ماساژ درمانی ، به مدت 10 دقیقه توسط دو ماساژ دهنده زن و مرد (به منظور ایجاد تطابق جنسی بین ماساژدهنده و ماساژ گیرنده) تحت ماساژ پا قرار گرفتند. مقادیر متوسط شاخصهای فیزیولوژیک بیماران (شامل تعداد ضربان قلب ، میزان فشار خون متوسط شریانی و میزان اشباع اکسیژن خون محیطی) در سه مرحله قبل ، بلافاصله بعد و 15 دقیقه بعد از ماساژ پا ، هر بار به مدت 5 دقیقه و با کمک سیستم مانیتورینگ غیر تهاجمی متصل به بیمار اندازه گیری شد .

نتیجه آزمون تجزیه و تحلیل واریانس داده ها به روش ال.اس.دی. حاکی از کاهش معنی دار تعداد ضربان قلب (0/001 >p) و میزان فشار خون متوسط شریانی (0 / 022 >p) در مرحله بلافاصله بعد از ماساژ پا نسبت به قبل از آن بوده و این کاهش تا مرحله 15 دقیقه بعد از ماساژ پا نیز ادامه یافت (0 / 001>p). نتایج این آزمون همچنین نشان می داد که هیچ اختلاف معنی داری در میزان اشباع اکسیژن خون محیطی در دو مرحله بعد از ماساژ پا نسبت به قبل از آن ایجاد نشد.

نتایج این مطالعه بیانگر آن است که ماساژ پا به عنوان یکی از درمانهای تکمیلی و یک تکنیک موثر ، غیر تهاجمی ، سریع و آسان می تواند سبب کاهش شاخصهای فیزیولوژیک اضطراب بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه گردد . با اینحال نیاز به انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه همچنان احساس می شود .