رفتار لرزه ای صفحات اتصال انتهایی در قاب های فولادی با مهاربندی همگرا

قاب مهاربندی همگرا یکی از سیستم های باربر جانبی پرکاربرد می باشد. مهم ترین ضابطه در طراحی اتصالات قاب مهاربند همگرای ویژه که آن را از سیستم معمولی متمایز می سازد، ضابطه خط آزاد خمش می باشد. مطابق این ضابطه، به منظور فراهم آمدن امکان چرخش آزادانه در انتهای مهاربند و در نتیجه افزایش شکل پذیری قاب، رعایت فاصله آزاد از انتهای مهاربند به اندازه 2 برابر ضخامت ورق اتصال الزامی است. رفتار لرزه ای این نوع اتصال بصورت تک و دوبل جای بحث و بررسی فراوانی دارد. در این تحقیق مدل سازی رفتار لرزه ای ورق های اتصال باریک شونده مربوط به یک قاب با مهاربندی همگرای ویژه در نرم افزار آباکوس انجام گرفته است. نمونه ها تحت بارگذاری تغییرشکل سیکلی غیرخطی با توجه به پروتکل آزمایش ATC-24 قرار گرفتند. رفتار لرزه ای اتصالات مورد بررسی از لحاظ ضریب شکل پذیری، تعداد سیکل قبل از گسیختکی، دریفت قبل از گسیختگی و مقاومت کششی و فشاری مورد مقایسه قرار گرفته است. پارمترهای اصلی که که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است عبارتند از فاصله آزاد خمش، ورق دوبل یا ورق تک و زاویه باریک شوندگی. از جمله نتایج به دست آمده این است که استفاده از ورق اتصال دوبل به جای ورق اتصال تک در قاب های مهاربندی همگرا توصیه نمی شود. ورق های اتصال دارای زاویه باریک شوندگی 15 درجه دارای ظرفیت شکل پذیری و رفتار لرزه ای بهتری نسبت به ورق های اتصال دارای زاویه باریک شوندگی 25 درجه هستند. برای ورق های اتصال تک با زاویه باریک شوندگی 15 درجه فاصله آزاد خمش مناسب با توجه به نمونه های مورد مطالعه برابر) (-2t به دست آمده است که منطبق بر مبحث 10 نیست. برای ورق های اتصال تک با زاویه باریک شوندگی 25 درجه فاصله آزاد خمش مناسب با توجه به نمونه های مورد مطالعه برابر 2t به دست آمده است که منطبق بر مبحث 10 می باشد.