اثر انتخاب نگاشت زلزله بر انرژی هیسترزیس و شاخص خرابی پارک-انگ در قاب-های خمشی بتن مسلح

یکی از منابع اصلی عدم قطعیت در تعیین پاسخ های لرزه ای سازه ها، عدم قطعیت در تحریک وارد بر سازه ناشی از زلزله است. در سال های اخیر با رواج روش طراحی لرزه ای سازه ها بر اساس عملکرد اهمیت مسئله انتخاب نگاشت های زلزله به عنوان تحریک ورودی بیشتر نمایان شده و توجه محققین بسیاری را جلب نموده است. روش متداول در انتخاب نگاشت های زلزله در این روش، انتخاب براساس معیار شدت است. شکل طیف پاسخ یک معیار شدت نسبتا موفق در برآورد برخی از پاسخ های لرزه ای مانند حداکثر گریز نسبی طبقات می باشد. در این مطالعه کفایت این معیار شدت در تعیین انرژی هیسترزیس تلف شده و برای اولین بار در تعیین حداکثر شاخص خرابی پارک انگ در مفاصل پلاستیک سازه در قاب های خمشی بتن مسلح بررسی شد. به این منظور چهار قاب خمشی ویژه بتن مسلح با رفتار غیرخطی مدل سازی شده و هر یک تحت اثر یک دسته از نگاشت های زلزله که براساس معیار شدت شکل طیف پاسخ با استفاده از روش طیف شرطی انتخاب شده بودند، مورد تحلیل قرار گرفت. سپس دو پاسخ انرژی هیسترزیس سازه و شاخص خرابی پارک انگ از نتایج تحلیل اقتباس شده و همبستگی آن ها با چند معیار شدت ثانویه به صورت کمی بررسی شد. انتخاب معیارهای شدت ثانویه به نحوی انجام شد که نشان دهنده ویژگی های متفاوتی از قبیل محتوای فرکانسی و مدت زمان حرکات قوی در نگاشت های زلزله باشند. نتایج نشان داد که معیار شدت شکل طیف پاسخ در انتخاب نگاشت های زلزله برای برآورد پاسخ انرژی هیسترزیس و شاخص خرابی پارک انگ دارای کفایت لازم نبوده و پیش بینی دقیق تر این پاسخ ها نیازمند ارایه معیار های شدت جدید و مطالعه بیشتر در زمینه انتخاب نگاشت می باشد. از معیارهای شدت ثانویه نیز معیارهای مرتبط با انرژی و مدت زمان حرکات قوی بیشترین همبستگی را با دو پاسخ انرژی هیسترزیس و شاخص خرابی پارک انگ داشتند.