طراحی و اثربخشی برنامه پشتیبانی از راه دور بر مشکلات برونی سازی شده و توجه کودکان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه

هدف از پژوهش حاضر، طراحی برنامه پشتیبانی از راه از طریق والدین ویژه کودکان مبتلا به بیش فعالی/نقص توجه دور در دوره شیوع کووید-19 و اثربخشی آن بر مشکلات برونی سازی شده و توجه و تمرکز این کودکان بود. روش تحقیق، آمیخته بود. مرحله اول پژوهش، به روش نظریه داده بنیادصورت گرفت. با 13 متخصص که به روش هدفمند انتخاب شدند، مصاحبه انجام شد. طبق کدگذاری نظری، برنامه پشتیبانی از راه دور شامل هشت محور بود. مرحله دوم پژوهش، با روش شبه آزمایشی گروه های ناهمسان با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری این مرحله از پژوهش، مدارس دوره ابتدایی پسرانه منطقه 1 تهران بود. دو مدرسه با روش در دسترس انتخاب شدند و 18 دانش آموز پسر در گروه های آزمایش و کنترل جای گرفتند. برنامه مداخله ای در طی 12 هفته ارایه شد. ابزار سنجش شامل پرسشنامه نشانه های مرضی کودکان (CSI-4) و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ و رسکولار (CBCL) بود. داده های با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره بررسی شد. یافته های نشان داد که اجرای برنامه پشتیبانی از راه دور، بر بهبود تمرکز و توجه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه اثر معنادار نداشته؛ اما این برنامه بر کاهش مشکلات برونی سازی شده کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه اثر مثبت داشته است (01/0P≤). اجرای برنامه های پشتیبانی از راه دور و تداوم ارتباط با کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه و والدین آن ها، می تواند جایگزین مناسبی برای برنامه های درمانی باشد و از بروز مشکلات برونی سازی شده در این کودکان جلوگیری نماید.