تاثیر «نظریه آشوب» در تقویت سویه های پسامدرن داستان «همنوایی شبانه ارکستر چوب ها»

داستان همنوایی شبانه ارکستر چوب ها اثر رضا قاسمی یکی از شاخص ترین داستان های پسامدرن ادبیات فارسی است. این داستان زندگی گروهی از مهاجران و تبعیدی های ایرانی ساکن فرانسه را روایت می کند که هنوز هم گرفتار مشکلات ناشی از فرهنگ و اعتقادات اولیه خود هستند. نظریه ی آشوب که یکی از نظریه های شناخته شده و پرکاربرد در علوم فیزیک و هواشناسی است در این داستان تجلی پیدا کرده است. ازآنجا که این داستان پسامدرن، حالت فراداستان دارد، نویسنده/راوی به طور آگاهانه به نظریه ی آشوب و به خصوص ویژگی بال پروانه ای آن اشاره می کند. این پژوهش، پس از معرفی و بیان شاخص ترین ویژگی های نظریه ی آشوب، برمبنای این نظریه به خوانش داستان همنوایی شبانه ارکستر چوب ها می پردازد و با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی تاثیر نظریه ی آشوب در تقویت سویه های پسامدرن این داستان و زندگی و سرنوشت شخصیت ها می پردازد و در پی آن است که نشان دهد چگونه تجلی یک نظریه ی علمی در داستان، به تقویت سویه های پسامدرن آن می انجامد. نظریه ی آشوب در علوم مختلف کاربرد دارد و از رویدادهای غیرخطی و فرآیندهای مبتنی بر عدم قطعیت سخن می گوید. تجلی نظریه ی آشوب در این داستان آن را از سایر داستان ها متمایز کرده است. بر اساس این نظریه، پدیده ها و رویدادهای پیچیده و آشفته، حاصل علل متعدد هستند و به طور مداوم بر یکدیگر تاثیر می گذارند. این نوع پدیده ها به شرایط اولیه خود بسیار حساس واجزای مختلف آن ها مبتنی بر اثر بال پروانه ای، خود همانندی، سازمان دهی پویا و جاذب های غریب است که در مجموع گونه ای از نظم در بی نظمی یا وضعیتی شبه آشفته را به نمایش می گذارند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که نظریه ی آشوب با گزاره های آشفته ساز و آشنایی زدا، سویه های پسامدرن داستان را برجسته تر کرده و در عین هماهنگی ساخت و محتوا، آشفتگی شخصیت ها را توجیه می کند. نظریه ی آشوب، زندگی و سرنوشت درهم تنیده و پیچیده ی شخصیت ها را به شیوه ای پسامدرن تشریح می کند و تاثیر متغیرهای کوچک را در حوادث بزرگ و سرنوشت شخصیت ها نشان می دهد.