اثر میدان‏های الکترومغناطیس فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و هیستومورفومتری ناحیه حرکتی قشر پیشانی مغز در موش صحرایی نر بالغ

اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و بافت ناحیه حرکتی مغز در موش صحرایی بررسی شد.

مواد و روش‏ها: 

در این مطالعه تجربی، 20 سر موش صحرایی به‏صورت تصادفی به‏چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل، گروه دوم امواج MHz900، گروه سوم امواج MHz 1800 و گروه چهارم امواج MHz 2450، به‏ترتیب با شدت 1، 2 و 20 وات بر کیلوگرم، به‏مدت یک ماه و روزانه 4 ساعت دریافت کردند. در بررسی رفتاری از آزمون زمینه باز و در بررسی هیستومورفومتری اندازه‏گیری ضخامت ناحیه حرکتی قشر پیشانی و شمارش تعداد سلول‏های لایه هرمی داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت.

امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث کاهش معنی‏دار میانگین مسافت طی شده و زمان سپری شده در ناحیه مرکزی آزمون زمینه باز درگروه‏های تجربی، نسبت به گروه کنترل شد (05/0˂p). هم‏چنین، در گروه‏های تجربی نسبت به گروه کنترل  تعداد نورون‏های لایه هرمی داخلی و ضخامت قشرناحیه حرکتی لوب پیشانی مغز کاهش معنی‏دار نشان داد (05/0˂p).

نتیجه‏ گیری: 

امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث افزایش اضطراب وکاهش فعالیت حرکتی در آزمون‏های رفتاری و تغییرات هیستومورفومتری قشر پیشانی گروه‏های تجربی شد.