شناسایی مواد قارچ کش از Solanum torvum بر علیه مرض انتراکنوز بعد از برداشت موز

در این پژوهش، اثرات سمی قارچ کش علیه Colletotrichum musae (Berk. & M. A. Curtis) Arx که موجب مرض انتراکنوز در موز می شود از 25 گیاه دارویی متعلق به 17 خانواده متفاوت بررسی شد. در میان همه، Solanum torvum بیشترین فعالیت ضد قارچی را نشان داد و بعد از آن Allium sativum × Allium cepa (Zimmu) و Adenocalymma alliaceum. در این بررسی، تیمار میوه های موز با عصاره برگ S. torvum، zimmu و A. alliaceum در شرایط اطاق و سردخانه به طور معناداری وقوع مرض را کم کرد و نو سازی مواد دفاعی پراکسیداز (PO) و پلی فنول اکسیداز (PPO) را کاهش داد. در میان همه عصاره های برگها، S. torvum کمترین مقدار وقوع مرض و بیشترین فعالیت مربوط به مواد دفاعی را نشان داد. نیز، تلاش شد تا مواد ضد قارچی با استفاده از تکنیک های کروماتوگرافی مانند TLC و RP-HPLC شناسایی شوند. عصاره های برگی مختلف از S. torvum تهیه گردید و اثر مواد سمی قارچ کش بر علیه عامل بیماری در شرایط درونکشتگاهی (in vitro) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که استون بهترین عصاره گیر مواد زیست فعال قارچ کش از S. torvum بود. تجزیه های بیشتر TLC حضور مواد فنولی را نشان داد و توسعه نقطه های آبی در Rf 0.65 و نقطه های آبی تصفیه شده شسته شده نشانگر بیشترین بازدارندگی عامل بیماری در شرایط درونکشتگاهی بود. تجزیه با RP-HPLC حضور اسید سرینگیک را نشان داد. این نتایج ظاهرا گزارش جدیدی است از حضور مواد فنولی در عصاره برگ S. torvum. برای مدیریت موثر این مرض، می توان گیاه دارویی Solanum torvum را به عنوان گیاه دارویی قارچ کش و جایگزین قارچ کش های صنعتی به کار بست.