تحلیل مبانی نظری اسطوره نگاری در تمدن های کهن بر مبنای رهیافت آگاهی اسطوره ای ارنست کاسیرر (مطالعه موردی: میان رودان)

یکی از مواردی که به زعم برخی مکاتب فلسفی به عنوان بازنمود آگاهی در مرحله ای از حیات انسان معرفی شده است، «اسطوره» می باشد؛ بنا به نظر ارنست کاسیرر، ادراکات و جهان شکل یافته در اساطیر، محتواها و ویژگی هایی دارد که فهم و پذیرش آنها با معیارهای دانش نظری و عقل محور امروز چندان آسان نیست؛ لذا، این اصول را می بایست در چارچوب دستگاه شناختی غیر عقلانی اسطوره ای مورد بررسی قرار داد. بر این اساس، پرسش اصلی این پژوهش، این گونه شکل می یابد: چه ارتباطی میان محتواها و ویژگی های اصلی آگاهی اسطوره ای از منظر کاسیرر، با نوع نمود تجسمی اسطوره نگاری های اقوام کهن و به طور خاص با یکی از این نمودها در تمدن میان رودان، وجود دارد؟ و هدف از آن، گام برداشتن در مسیر ارایه الگویی کارآمد به منظور خوانش، تحلیل و تبیین مضمونی و فرمی(تجسمی)، شکل های مختلف اسطوره نگاری در تمدن های کهن است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده  و اطلاعات مورد نیاز پژوهش به روش کتابخانه ای گردآوری شده است. روش تحلیل اطلاعات کیفی می باشد و نمونه مورد مطالعه لوحه ای با کارکرد تعویذ موسوم به «پزوزو» مربوط به دوره نو بابلی(از تمدن میان رودان) می باشد. بر مبنای نتایج این مقاله، مهم ترین تمایزات محتوا و ویژگی های آگاهی اسطوره ای در مقایسه با شناخت و آگاهی عقلانی، در قالب های تفکیک و وحدت پدیده ها و امور، کیفی گرایی پدیده ها، مفهوم علیت، واسطه های ادراکی(فضا، زمان، عدد) و تجسم بخشی پدیده ها و امور، مورد شناسایی قرار گرفت. هم چنین، در مطالعه نمونه ای از آثار اسطوره نگاری مربوط به تمدن میان رودان، ویژگی هایی هم چون تفکیک فضایی در آگاهی اسطوره ای، ماهیت کیفی اعداد اسطوره ای، تجسم جوهری پدیده ها و امور ذهنی و انتزاعی و تجسم نمادپردازانه پدیده ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.