واکاوی ابعاد و مولفه های قدرت نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران در بازدارندگی

قدرت دریایی یکی از مفاهیم قدیمی است که کارکردهای خود را در صحنه های جنگ و صلح نشان داده است. در کشورهای استعمارگر غربی، قدرت دریایی جزو اولین بخش های نظامی است که شکل گرفته و بزرگ ترین نقش را در استعمار سایر نقاط جهان ایفا کرده است. توانایی یک ملت در بهره‏گیری از دریاها و اقیانوس ها به نفع خود و حفظ منافع خود در مقابل مداخله ی دیگران و تحت نفوذ قرار دادن سایرین در زمان صلح و اعمال خواسته‏های خود در زمان جنگ را قدرت دریایی گویند. واکاوی مولفه های قدرت نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران بر اساس پنج بعد قابلیت های نیروی انسانی، عملیاتی، موقعیت جغرافیایی، اطلاعاتی و قدرت نرم و پشتیبانی در راستای احصاء کارکرد و قابلیت آن ها در ایجاد بازدارندگی، مساله ای است که در پژوهش کنونی مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از روش های جمع آوری کتابخانه ای و میدانی (پرسش نامه بر مبنای طیف لیکرت) سعی در شناسایی، رتبه بندی و تبیین ابعاد و مولفه شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات خبرگان و محاسبه ضریب لوشه حدود 9/0 محرز و سپس بین جامعه نمونه آماری متشکل از 64 نفر از مدیران و فرماندهان سپاه و ارتش توزیع شد. پاسخ ها پس از گردآوری با استفاده از آلفای کرونباخ (903/0) مورد تایید قرار گرفت. و سپس با استفاده از نرم افزار "spss" داده های حاصل بر اساس یافته ها نشان داد که عوامل مورد بررسی، در بازدارندگی نقش دارند، . میزان اثر این عوامل در بازدارندگی به ترتیب زیر مشخص شد: قابلیت های نیروی انسانی ، قابلیت های اطلاعاتی و قدرت نرم ، قابلیت های عملیاتی ، موقعیت جغرافیایی و قابلیت های پشتیبانی. تقویت هریک از این عوامل با توجه به تقدم اهمیت آنها در بازدارندگی باید در دستور کار جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.