اثر سایتوتوکسیک فراگاسیاتوکسین C نوترکیب روی سلول های تک هسته ای خون محیطی

اکتینوپورین ها پروتئین ها و پپتیدهای سیتولیتک هستند که توسط شقایق دریایی تولید می شوند و باعث تشکیل منفذ در غشای لیپیدی می شوند. فراگاسیاتوکسین C یکی از اعضای این خانواده با وزن مولکولی 20 کیلودالتون می باشد که به طور خاص به اسفنگومیلین در غشای پلاسمایی متصل و منافذ کاتیونی انتخابی به قطر دو نانومتر را در غشا تشکیل می دهد. هدف اصلی از این مطالعه  بررسی فعالیت زیستی سم روی سلول های تک هسته ای خون محیطی(PBMCs)  می باشد.

وکتور بیانی pET28a دربرگیرنده توالی کد کننده FraC به سلول مستعد اشرشیا کلی سویه  BL21  ترانسفورم گردید. سپس تخلیص پروتئین بوسیله کروماتوگرافی تمایلی انجام شد. تخلیص پروتئین توسط الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید تایید شد. غلظت های مختلف از سم روی سلول های قرمز خون (RBC) تست شد و فعالیت همولیزی آن، با ثبت در طول موج 700 نانومتر آنالیز شد. به منظور بررسی فعالیت ضدسلولی سم تخلیص شده، PBMCs با استفاده ازغلظت های متفاوت سم مورد تیمار قرار گرفتند. فعالیت سیتولیتیک پروتئین   FraC روی سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از روش) دی متیل تیازول- دی فنیل تترازولیوم بروماید(MTT  و نوترال رد سنجیده شد.

ارزیابی فعالیت همولیتیک نشان داد سم در تمام مراحل تخلیص فعالیت خود را حفظ می کند. نتایج بررسی فعالیت سیتولیتیک روی PBMCs نشان می دهد در غلظت های پایینFraC ، نسبت زنده مانی سلولها به گروه شاهد تغییر معنی داری نیافته است. فعالیت متابولیکی PBMCs  فقط در غلظت های بالاتر توکسین (800 و 1000 نانومولار) به طور قابل توجهی کاهش یافت. با توجه به نتایج تست تریپان بلو، داده های حاصل از روش نوترال رد نشان داد با افزایش غلظت سم، سنجش جذب نوترال رد در PBMCs به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

با وجود فعالیت ضد سلولی سم رویRBC ،FraC  در غلظت های پایین دارای فعالیت سایتوتوکسیک روی سلولهای تک هسته ای خون محیطی نمی باشد.