تاثیر تمرین هوازی و مصرف ویتامین Dهمراه با تزریق سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بر شاخص های آپوپتوزی و ضد آپوپتوزی سلول های بتای پانکراس رت های دیابتی

آپوپتوز فرآیند سلولی محافظت کننده است که نقش مهمی در توسعه و هومیوستاز بافت طبیعی و نیز پیدایش بیماری ها دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرین هوازی ومصرف ویتامین Dبه همراه تزریق سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بر برخی از شاخص های آپوپتوزی وضدآپوپتوزی سلول های بتای پانکراس رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین (STZ) انجام شد.

در این مطالعه تجربی،80 سر رت(با وزن 240-220گرم وسن 8 هفته) به 10گروه کنترل، شم، دیابت، تمرین، سلول، ویتامین، تمرین و سلول، تمرین و ویتامین، سلول و ویتامین، تمرین و سلول و ویتامین تقسیم شدند. گروه تمرینی 6 هفته و هفته ای پنج روز با شدت 70-60 درصد VO2max به تمرین روی نوارگردان پرداختند. در گروه سلول به سیاهرگ دم موش های دیابتی، به کمک سرنگ انسولینی PBS/5ml حاوی 106×5/1عدد سلول استخراج شده از بافت چربی انسانی تزریق شد. برای ایجاد مدل دیابت،  STZبا دوز mg/kg60 درترکیب با بافرسیترات و PH 5/4 درون صفاق تزریق شد. مقادیر Bax و Bcl2 سلول های بتای پانکراس، بعد از هموژنیزه وسانتریفیوژ به وسیله کیت آزمایشگاهی با روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با آزمون واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی درسطح 05/0P≤ آنالیز شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد بین سطوح Bax و Bcl2 و نسبت Bax/Bcl2 اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0=P). براساس نتایج آزمون تعقیبی توکی این اختلاف بین گروه دیابت با کنترل و دیابت با تمامی گروه ها بوده ولی بین سایر گروه ها تفاوت معنی داری دیده نشد (001/0=P).

به نظر می رسد هر کدام از مداخلات، مخصوصاترکیب آن ها باعث تاثیرافزایشی بر روی مقادیرBcl2 و کاهش مقادیر  Baxو نسبت Bcl-2/Bax سلول های بتای پانکراس داشته باشد و می تواند به عنوان یک روش غیردارویی برای کاهش عوارض آپوپتوز ناشی از دیابت استفاده شود.