بررسی ارتباط ادراک از پیری و حمایت اجتماعی با پیروی از درمان در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو در شهر فسا در سال 1397

برای مدیریت و کنترل موفقیت آمیز دیابت، پایبندی صحیح بیماران به درمان اهمیت دارد و عوامل بیشماری بر توانایی پایبندی صحیح بیماران اثرگذار است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ادراک از پیری و حمایت اجتماعی با پیروی از درمان در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو در شهر فسا در سال 1397 انجام گردید.

این مطالعه مقطعی بر روی 200 نفر از سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر فسا که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی پرسشنامه های استاندارد تبعیت از درمان مدانلو، فرم کوتاه ادراک از پیری و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده بود.. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و آزمون های آماری توصیفی، کای اسکویر، تی مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 92/7±05/72 سال و میانگین طول مدت بیماری آنها 17/3±38/11 سال و اکثر آنها (70 درصد) زن بودند. میانگین کل نمرات ادراک از پیری و حمایت اجتماعی درک شده در سالمندان مورد مطالعه به ترتیب 16/18±23/66 و 05/10±96/44 بود. همچنین میانگین کل نمره تبعیت از درمان در بیماران 61/19±91/154 بود که اکثر آنها (50/51 درصد) تبعیت از درمان متوسط داشتند. حمایت اجتماعی در هر 3 حیطه (حمایت خانواده، دوستان و افراد مهم)، جنس و نحوه گذران زندگی با پایبندی به درمان ارتباط آماری معنی داری داشت (05/0>P).

. نتایج این مطالعه تایید کرد که حمایت اجتماعی می تواند بعنوان یک منبع ارزشمند در مداخلات با هدف بهبود مدیریت و کنترل بیماری دیابت مورد توجه قرار گیرد.