بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و ساختاری مدیریت بر نحوه ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت ها: با تاکید بر مدل های داده کاوی و تحلیل پوششی داده ها

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مجموعه ای از ویژگی های شخصیتی(شامل: کوته بینی، خوش بینی و محافظه کاری) و ساختاری مدیریت(شامل: استقلال هییت مدیره، تنوع جنسیتی، ثبات و توانایی مدیریت) بر نحوه ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت ها بوده است.

به منظور دستیابی به هدف پژوهش، داده های 155شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی سال های 1386 تا 1397جمع آوری و سپس با استفاده از روش های آماری همچون مدل رگرسیونی مبتنی بر داده های پانلی و روش های داده کاوی(شبکه های عصبی و درخت تصمیم) مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.

مجموع نتایج دو روش فوق بیانگر آن است که، تنها تعداد محدودی از ویژگی های مدیریت تاثیرگذاری معناداری بر ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت ها داشته است.

یافته های روش های رگرسیونی پژوهش نشان داد که تنها متغیرهای خوش بینی و کوته بینی از ویژگی های شخصیتی مدیران و ثبات مدیریت و استقلال هییت مدیره از ویژگی های ساختاری مدیریت تاثیری معنادار بر ایفای مسئولیت های اجتماعی داشته است. این در حالی است که مقایسه نتایج روش های رگرسیونی و مدل های داده کاوی نشان داد که تنها متغیر خوش بینی و کوته بینی مدیریت، در هردو روش، تاثیری معنادار بر ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت ها داشته است. این نتایج بیانگر آن است که ایفای مسئولیت اجتماعی شرکت ها تحت تاثیر عوامل دیگری غیر از ویژگی های مدیریت، نظیر قوانین و مقررات و یا سازوکارهای نظام راهبری شرکتی، قرار گرفته است.

در این پژوهش برای نخستین بار به صورت جامع جنبه های گوناگون ویژگی های مدیریت(شخصیتی و ساختاری) با نحوه ایفای مسئولیت اجتماعی مورد ارزیابی قرار گرفته داده است. همچنین استفاده از رویکرد داده کاوی علاوه بر رویکرد رگرسیونی در بررسی ارتباط بین ویژگی های مدیران و ایفای مسئولیت اجتماعی، نیز از نوآوری های این پژوهش است.