ارتباط بین ناهنجاری های سربه جلو و هایپرکایفوزیس سینه ای با عملکرد ریوی، ناهنجاری های ستون فقرات، دامنه حرکتی و قدرت عضلات گردن و شانه: یک مطالعه مقطعی

در جستجوی منابع مشخص شد رابطه بین ناهنجاری های سربه جلو و هایپرکایفوزیس با برخی فاکتورهای فیزیکی افراد مبتلا نامعلوم است؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین ناهنجاری های سربه جلو و هایپرکایفوزیس با عملکرد ریوی، ناهنجاری های ستون فقرات، دامنه حرکتی و قدرت عضلات گردن و شانه بود.

در مطالعه توصیفی همبستگی حاضر، پس از غربالگری 80 دانشجو با خط کش منعطف و ابزارهای ارزیابی پاسچر، 40 آزمودنی دارای معیارهای ورود به مطالعه به عنوان نمونه به صورت هدفمند انتخاب شدند و متغیرهای تحقیق توسط یک ارزیاب، اندازه گیری شد. برای ارزیابی سربه جلو از عکس برداری و نرم افزار Image J، از اسپاینال موس برای ارزیابی ناهنجاری های ستون فقرات، از دستگاه اسپیرومتری برای ارزیابی حجم های ریوی، از PT-Scan  برای ارزیابی نوسانات پاسچر، از Pull-Push Dynamometer برای ارزیابی قدرت عضلانی و ازBabble Baseline Inclinometer برای ارزیابی دامنه حرکتی استفاده گردید. برای ارتباط سنجی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.

نتایج نشان داد ناهنجاری سربه جلو با دامنه حرکتی اکستنشن تنه (0/029=P)، فلکشن گردن (0/01=P) و آداکشن شانه (0/018=P) رابطه منفی و با قدرت فلکسورها (0/01=P) و آبداکتورهای شانه (0/01=P) رابطه مثبت و با FEV1/FVC (0/004=P) و FEV1 (0/024=P) رابطه منفی داشت؛ به علاوه، هایپرکایفوزیس با دامنه حرکتی فلکشن تنه (0/011=P)، فلکشن گردن (0/009=P)، و آداکشن شانه (0/049=P) رابطه منفی اما با لوردوزیس کمری (0/004=P) رابطه مثبت داشت.

بر اساس یافته های تحقیق حاضر مشخص شد ناهنجاری هایپرکایفوزیس با دامنه حرکتی فلکشن تنه، فلکشن گردن، آداکشن شانه و لوردوز کمری رابطه دارد. ناهنجاری سربه جلو نیز با دامنه حرکتی اکستنشن تنه، فلکشن گردن، آداکشن شانه، قدرت فلکسورها و آبداکتورهای شانه، FEV1/FVC و FEV1 رابطه داشت.