تبیین و تحلیل عوامل فرهنگی موثر در تعارض ارتباطات میان فردی (مورد مطالعه :کارکنان دیوان عدالت اداری استان تهران)

منشا اصلی ایجاد همکاری ،مشارکت ،برقراری روابط سالم و عدم همکاری و تضاد و تعارض سازمانی،انسان است.امروزه تعارض سازمانی و مدیریت تعارض از جمله مباحثی است که توجه مدیران و دست اندرکاران سازمان ها را به خود جلب کرده است و این به خاطر تعارض نامتعارف داخل سازمان است . سازمان ها برای اینکه از حداکثر توان جسمانی، روانی، فکری کارکنان خود بهره گیرند، بایستی عوامل مخل و مزاحم را رفع کنند. یکی از عوامل عمده ای که سبب به هدر رفتن استعداد نیروی انسانی می گردد،تعارض فردی است که تعارض گروهی سازمان را به دنبال دارد. بنابراین برخی از ارزش های فرهنگی و تمایلات مردم یا درک آنان از شرایط مختلف می تواند به بروز تعارض منجر شود. مقاله حاضر با هدف تحلیل عوامل فرهنگی موثر در تعارض ارتباطات میان فردی کارکنان دیوان عدالت اداری انجام گرفته است. این پژوهش کاربردی است وبا توجه به اهداف تحقیق وبا استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل هزارنفرازکارکنان دیوان عدالت اداری استان تهران بوده که با استفاده از جدول مورگان، تعداد 278 نمونه تعیین و با روش نمونه گیری منظم مورد مطالعه قرارگرفتند. پایایی ابزار جمع آوری داده ها با ضریب آلفای کرونباخ و روایی با استفاده از نظرات اساتید و کارشناسان مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، میزان تعارض ارتباطات میان فردی در حد متوسط است. همچنین نتایج ضریب پیرسون نشان می دهدکه از میان عوامل فرهنگی مختلف بین متغیرهای میزان استفاده ازرسانه های داخلی، رسانه های خارجی و ارزش های فرهنگی با تعارض ارتباطات میان فردی کارکنان همبستگی معناداری وجود دارد. اما بین متغیر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی با میزان تعارض ارتباطات میان فردی کارکنان همبستگی معناداری وجود نداشته است. نتایج اجرای رگرسیون چندمتغیره نشان داد که  فقط میزان استفاده از رسانه های داخلی با ضریب بتای (27/0-) و استفاده از رسانه های خارجی با ضریب بتای (17/0) تاثیر مستقیمی بر تعارض ارتباطات میان فردی کارکنان داشته اند.