بررسی عملکرد پیش بینی های مبتنی بر چرخه عمر و تعیین مولفه های موثر بر آن

پیش بینی های رشد و سودآوری شرکت نهاده هایی مهم در فرآیند ارزش گذاری هستند. علاوه بر این، برآوردهای بازگشت به میانگین اثرات مهمی در تعیین افق های پیش بینی بهینه الگو های ارزش گذاری مبتنی بر حسابداری به همراه داشته و می توانند به عنوان نهاده در برآورد پارامترهای ارزش نهایی وضعیت پایدار انجام وظیفه کنند. هدف اصلی این پژوهش آزمون این فرضیه است که آیا الگو های بازگشت به میانگین مبتنی بر چرخه عمر در مقایسه با ا لگوهای مختص صنعت و اقتصاد کل، دارای نتایج بهتر در پیش بینی های سودآوری و رشد هستند یا خیر؟  

جهت بررسی موضوع، بر اساس رگرسیون چندجمله ای، داده های 161 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 10 ساله 1396-1387 از نرم افزار رهاورد نوین، صورت های مالی و سایت رسمی بورس اوراق بهادار تهران جمع آوری و برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شد.  

یافته ها:

 نتایج شواهدی را ارایه دادند که در اغلب موارد پیش بینی های رشد و سودآوری به دست آمده از الگو های بازگشت به میانگین صنعت، بر پیش بینی های به دست آمده از الگو های چرخه عمر و کل اقتصاد برتری داشته است. نتایج بررسی فرضیه دوم پژوهش هرچند دقت بیشتر پیش بینی مدیریت نسبت به سایر الگو ها را نشان می دهد، اما حاکی از این است که مدیران به هنگام انجام پیش بینی های سود اهمیت چرخه عمر شرکت را درک نموده اند. علاوه بر این، رویکرد مبتنی بر چرخه عمر در شرایطی به بهترین نحو عمل می کند که درصد مالکیت سهامداران نهادی در سطح بالا و عدم قطعیت، سودآوری و دارایی های شرکت در سطح پایینی قرار داشته باشد.

 نتیجه گیری:

 به طورکلی، نتایج حاکی از برتری نسبی پیش بینی های الگو های بازگشت به میانگین صنعت، بر پیش بینی های به دست آمده از الگو های چرخه عمر و کل اقتصاد است. هرچند یافته های پژوهش شواهدی از قدرت توضیح دهندگی بیشتر الگو ی چرخه عمر در مقایسه با سایر الگو ها به دست نمی دهد، اما نشان می دهد مدیران به هنگام انجام پیش بینی های سود اهمیت چرخه عمر شرکت را درک نموده اند.