کارکرد منسوجات در میراث فرهنگی ناملموس استان گیلان؛ مورد مطالعه، آئین های سوگواری و بزم

آداب و آیین های مردم استان گیلان، جزیی از هویت و میراث ناملموس آنها می باشد که در این مقاله می توان آنها را در دو حوزه سوگواری و بزم بررسی کرد. منسوجات همواره می تواند کاربردهای متفاوتی در این آیین ها داشته باشد که مطالعه منسوجات در آیین های استان کارکرد آن را مشخص می نماید. تعداد 1480 اثر در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ثبت ملی شده است که تعداد 55 اثر از آن مربوط به استان گیلان است. هفت مورد از آیین های ثبت شده، که منسوجات در آنها کاربرد دارد، به عنوان جامعه آماری پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفته است. سه مورد از آنها در حوزه آیین های سوگواری و چهار مورد در حوزه آیین های بزم می باشد. این مقاله در پی پاسخ به چگونگی کارکرد منسوجات در آیین های سوگواری و بزم ثبت شده در فهرست میراث فرهنگی ناملموس استان گیلان می باشد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا نوع منسوجات، رنگ، کاربرد، هدف و نحوه استفاده از منسوجات به عنوان متغیرهای پژوهش تعیین شده، سپس به روش کتابخانه ای و میدانی متغیرها در جامعه آماری بررسی شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که منسوجات در آیین های سوگواری برای حاجت گرفتن و به عنوان پوشش، استفاده می شود. همچنین از منسوجات در آیین های بزم به شکل های مختلف استفاده می شود: برای گدایی آیینی، وجه تمایز، پوشش، یادآوری، پیشکش، خبررسانی، مانع بدخواهی، به مراد رسیدن، هدیه، تزیین، محل نگهداری چیزی و همچنین به عنوان پاداش.