مقایسه اثر متوکلوپرامید و پرومتازین در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور

یکی از عوارضی که می تواند پس از بی هوشی اتفاق بیافتد؛ تهوع و استفراغ می باشد. این عارضه باعث نارضایتی بعد از عمل جراحی شود. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی مقایسه اثر متوکلوپرامید و پرومتازین در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپی انجام گردید.

این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 60 بیمار70-18 ساله با ASA class I و II که جهت عمل جراحی غیر اورژانسی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپی مراجعه کردند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه متوکلوپرامید mg 10 و پرومتازینmg/kg  1/0 تقسیم شدند. بروز تهوع و استفراغ و شدت و هم چنین پارامترهای همودینامیک بیماران در قبل از اینداکش، دقیقه یک، دقیقه 5 و دقیقه 15 و هم چنین در ریکاوری در لحظه صفر، دقیقه 30 و ساعت اول و ساعت دوم اندازه گیری و ثبت گردید.

پارامترهای همودینامیک شامل ضربان قلب و فشار متوسط شریانی در زمان های مختلف در دو گروه با یک دیگر مقایسه شد که در بررسی فشار متوسط شریانی در زمان های قبل از ریکاوری تفاوت معناداری مشاهده نشد؛ اما در زمان های دیگر در ریکاوری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (05/0>P). در بررسی ضربان قلب اختلاف آماری معناداری در زمان های مختلف وجود نداشت (05/0<P). میزان تهوع در زمان های مختلف اگر چه در گروه پرومتازین کم تر بود؛ اما تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (05/0<P). میزان استفراغ در زمان های مختلف بین دو گروه مورد مطالعه مقایسه شد و با وجود کم تر بودن آن در گروه پرومتازین اختلاف آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<P). هم چنین شدت استفراغ در زمان های مختلف بین دو گروه اختلاف قابل توجهی نداشت (05/0<P).

بر اساس مطالعه حاضر متوکلوپرامید و پرومتازین به یک نسبت در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد ازکوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک موثر بوده و نسبت به یک دیگر ارجحیت ندارند.