پیشران های نظریه انتظار در کارایی جریان های سیاسی نظام جمهوری اسلامی با تاکید بر بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی

پویایی حیات سیاسی نظام اجتماعی بدون کاربست جریان های سیاسی امکان پذیر نیست؛ اما ضرورت بکار گیری آن ها بدون بهره مندی از انتظام فکری، بستر ناهنجاری ها و آشفتگی اجتماعی را سبب می گردد. مقوله انتظار به عنوان نظریه ای برای برون رفت از بی نظمی های سیاسی در محیط اجتماع، توانایی ارایه عناصری جهت ساماندهی به رفتار سیاسی جریان های سیاسی را داراست. به این دلیل در این پژوهش با امعان نظر به بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، مولفه های کارایی جریان های سیاسی نظام جمهوری اسلامی از فرهنگ انتظار استخراج می شود. یافته های تحقیق گویای آن است که مقوله انتظار در حوزه اندیشگی انگاره های ذهنی جدیدی را برای جریان های سیاسی خلق می کند و در عملکرد آن چارچوب بدیعی را جهت همسویی با جامعه ارایه می دهد.جامعه تشیع در عصر غیبت، همواره در حیات اجتماعی خویش، محروم از حاکمیت سیاسی مشروع بوده و در طول تاریخ، زیر سیطره حاکمان جور زیست می کرده است. این مسئله سبب گشته برخی از ابعاد فکری شیعیان نشر نیابد و عالمان شیعی، تنها به مسایل ضروری مکتب تشیع، اکتفا نمایند.