تخصیص کتاب به سنت

تبیین کتاب الهی، یکی از رسالت‌های عمده‌ای است که سنت در قبال قرآن عهده‌دار است؛ ولی در مورد تخصیص کتاب به سنت، اختلاف بسیار است. تخصیص کتاب به سنت قطعی، مورد وفاق همه اندیشمندان خاصه و جمهور عامه است؛ ولی در مورد تخصیص کتاب به خبر واحد، نظرها گوناگون است. برخی ازآنجاکه دلیل خاص را بیانگر و مفسر عام می‌انگارند، ارایه مقصود را در دو مرحله از کلام، در قالب دو گزاره عام و خاص، امری کاملا عرفی و قابل‌پذیرش می‌دانند؛ ولی برخی این امر را با توجه به جایگاه قرآن و قطعی‌بودن آن، موجه نمی‌انگارند و بر این باورند که دلیلی بر شمول ادله حجیت خبر واحد نسبت به خبر واحدی که در قبال دلیل قطعی قرار گیرد، وجود ندارد. در این مقال بر آنیم به‌تفصیل، دلایل این دو دیدگاه عمده را بررسی کنیم.