بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی و قابلیت های یادگیری سازمانی با نقش میانجی کنش های یاریگرانه

موضوع اصلی این تحقیق بررسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی و قابلیت های یادگیری سازمانی با توجه به کنش های یاریگرانه است. از ویژگی های مهم شبکه های اجتماعی این است که به مکانی برای اشتراک گذاری دانش مبدل شده که این مطلب نیز به نوبه خود در ارتقای کمی و کیفی سرمایه اجتماعی موثر است .بنابراین هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی و قابلیت های یادگیری سازمانی با توجه به کنش های یاریگرانه است.

جامعه آماری تحقیق شامل همه کارکنان و مدیران اداره کل راه وشهرسازی استان مازندران(402نفر) بودند.بدین منظور براساس جدول مورگان 198 پرسشنامه با استفاده از روش خوشه ای چند مرحله از این جامعه جمع آوری شد.برای گردآوری داده ها، پرسشنامه های سرمایه اجتماعی و کنش های یاریگرانه توتهمن (2005) و قابلیت یادگیری سازمانی اوزان اونج و همکاران (2014)بکار گرفته شد.به منظور سنجش روایی پرسشنامه پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی از طریق آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد.

یافته های تحقیق براساس معادلات ساختاری با نرم فزار لیزرل نشان میدهد شبکه اجتماعی مجازی به تنهایی بر سرمایه اجتماعی، قابلیت یادگیری سازمانی و کنش های یاریگرانه تاثیر مثبت و معناداری دارد.همچنین سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری سازمان تاثیر دارد و کنش های یاریگرانه هم نقش میانجی را در توسعه سرمایه اجتماعی در ارتباط بین شبکه اجتماعی مجازی و قابلیت یادگیری سازمانی ایفا می کند.

با توجه به نتایج بدست آمده سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری سازمانی از طریق کنش های یاریگرانه اثرمستقیم و غیرمستقیم می گذارد. به عبارتی با توجه به نقش کنش های یاریگرانه با ارتقای سرمایه اجتماعی مبتنی بر شبکه اجتماعی مجازی میزان قابلیت یادگیری سازمانی افزایش می یابد.