مدل سازی متغیر زمانی نسبت بهینه پوشش ریسک با استفاده از قراردادهای آتی: رهیافت ترکیبی توابع کاپولای زوجی و تجزیه موجک

ساختار وابستگی بازارهای آتی و نقدی برای رسیدن به نسبت بهینه پوشش ریسک از اهمیت بسزایی برخوردار است. بر این اساس، استفاده از روش هایی که وابستگی ساختاری در فرکانس های تجزیه شده را در مدل سازی در نظر می گیرد، می تواند موجب رسیدن به نسبت بهینه پوشش ریسک شود. هدف پژوهش حاضر، مدل سازی نسبت بهینه پوشش ریسک در بازارهای آتی و نقدی سکه طلا با لحاظ وابستگی ساختاری بر اساس توابع کاپولای زوجی و تجزیه موجک (Wavelet-Copula) به صورت متغیر زمانی است. برای این منظور از داده های بازارهای نقدی و آتی سکه طلا در «بورس اوراق بهادار تهران» طی دوره ابتدای فروردین ماه سال 1393 تا ابتدای شهریورماه سال 1397 به صورت روزانه استفاده شده است. نتایج بررسی کارایی متغیر زمانی مدل تجزیه موجک، مدل GARCH-Copulaو مدل ترکیبی کاپولای زوجی و تجزیه موجک نشان دهنده کارایی بهتر مدل های مبتنی بر توابع کاپولای زوجی و تجزیه موجک در افق زمانی میان مدت و بلندمدت است.