شیمی کانی و شرایط تشکیل آمفیبولیت های مجموعه دگرگونی گیسور، شرق گناباد

منطقه گیسور در شرق شهرستان گناباد قرار دارد و بخشی از شمال قطعه لوت محسوب می شود. این منطقه شامل سنگ های گرانیتوییدی و مجموعه دگرگونی است. سنگ های دگرگونی این منطقه به دو دسته رسی دگرگونه و آمفیبولیت ها تقسیم می شوند. براساس شواهد صحرایی و کانی شناسی؛ سنگ مادر آمفیبولیت ها سنگ کربناتی ناخالص است. وجود گارنت پسازمین ساخت و آمفیبول های متقاطع و تصادفی در این آمفیبولیت ها بیانگر عملکرد دگرگونی مجاورتی بر این سنگ هاست. گارنت ها رفتاری از آرمانی تا غیرآرمانی دارند. اعضای نهایی گارنت در این سنگ ها متنوع و شامل Al-شورلومایت، اواروایت، اسپسارتین، پیروپ، آلماندین، گروسولار، آندرادیت، موریموتایت و میجورایت هستند، اما الگوی نیم رخ آن ها مسطح است. آمفیبول از نوع فروهورنبلند تا فروچرماکیت و چرماکیت بوده و دارای منطقه بندی ترکیبی است. بیوتیت کلریتی شده است. حضور کانی های تیتانیت، اسفن و اپیدوت نشانه ای از اثر گریزندگی اکسیژن است. بر پایه زمین دما فشارسنجی، مقدار دما و فشار برای آمفیبولیت ها oC 609 - 534 و حدود kbar 4 - 2 به دست آمد. آمفیبولیت های گیسور تا گستره رخساره آمفیبولیت میانی در هاله دگرگونی پیش رفته اند. این سنگ ها دستخوش یک دگرگونی برگشتی نیز شده اند که دما و فشار آن oC489 و kbar 8/2 است و بیوتیت های کلریتی شده دمایی کمتر از oC150 را نشان می دهند.