طراحی مجدد رادیاتور موتور بر اساس تعداد فین های بهینه به کمک الگوریتم ژنتیک

در این تحقیق، عملکرد حرارتی یک رادیاتور نمونه در شرایط محیطی تعریف شده، مطالعه شد. روابط حاکم بر انتقال حرارت برای جریان هوا و سیال خنک کننده آب و اتیلن گلیکول (%50-%50) در رادیاتور نوشته شد و سپس مشخصات رادیاتور، تغییر داده شدند و روابط، مجدد بررسی شد. مشاهده شد عملکرد حرارتی یک رادیاتور که طول آن 25 درصد کاهش داده شده ولی تعداد فین های آن از 385 به 437 افزایش داده شده است با عملکرد حرارتی رادیاتور اولیه، برابر است. برای بررسی این موضوع، از روش ε-NTU استفاده گردید. مقدار بهینه آن توسط الگوریتم ژنتیک طراحی شده 436 فین تعیین گردید. همچنین فاصله بین دو فین از  mm92/3 به mm94/2 کاهش یافت که مقدار بهینه آن توسط الگوریتم ژنتیک mm 867/2 تعیین گردید. کاهش طول رادیاتور، باعث سبک تر شدن رادیاتور و کاهش هزینه های ساخت می شود اما کاهش بیش ازحد آن می تواند باعث نزدیک شدن فین های خنک کننده به هم شود و مشکل در دفع حرارت را به وجود آورد.