مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه بود. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بود. تعداد 288 نفر از بین بازیکنان لیگ والیبال زنان و مردان ایران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه های سبک اسنادی خود گزارشی، نگرش ورزشی ویلیس و پرسش نامه جهت گیری ورزشی گیل و همکاران بود. از روش های آماری همبستگی پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون، سوبل و معادلات ساختاری برای مدل سازی با نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسنادی با جهت گیری ورزشی و نگرش ورزشی رابطه معناداری وجود ندارد. با وجود این، بین نگرش ورزشی با جهت گیری ورزشی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه های موفقیت و قدرت توانایی پیش بینی جهت گیری ورزشی را دارند. در اولویت نگرش ورزشی مولفه موفقیت، قدرت و مولفه اجتناب از شکست در رتبه اول تا سوم بود. روایی همگرا و روایی واگرا مدل نیز مورد تایید قرار گرفت.