اثر سطوح مختلف شوری، روی و گوگرد تلقیح شده با تیوباسیلوس بر رشد و جذب برخی عناصر غذایی توسط گیاه کلزا (Brassica napus L.)

به منظور ارزیابی اثر روی و گوگرد تلقیح شده با تیوباسیلوس و شوری ناشی از کلرید سدیم بر رشد و جذب عناصر فسفر، پتاسیم و رویتوسط گیاه کلزا، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل شوری خاک در چهار سطح (1، 4، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر)، گوگرد تلقیح شده با تیوباسیلوس در دو سطح (صفر و 500 کیلوگرم در هکتار) و روی در سه سطح (صفر، 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع سولفات روی) و در مجموع 72 تیمار بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری تمام صفات مورد بررسی را تحت تاثیر خود قرار داده و باعث کاهش معنی دار مولفه های رشد مانند ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه و نیز کاهش جذب عناصر غذایی مورد بررسی گردید؛ ولی، شوری باعث افزایش معنی دار غلظت سدیم در ریشه و اندام هوایی گیاه شد. مصرف گوگرد و کاربرد 25 میلی گرم در کیلوگرم روی در شرایط تنش شوری، موجب بهبود صفات رشد و افزایش غلظت فسفر، پتاسیم و روی به ترتیب به میزان 26/15%، 5/110%و 6/376% و نیز کاهش غلظت سدیم در اندام هوایی گیاه به میزان 77/34% نسبت به تیمار شاهد گردید. به طور کلی نتایج نشان داد مصرف گوگرد تلقیح شده با تیوباسیلوس و نیز مصرف سطح بهینه ی کود سولفات روی (25 میلی گرم در کیلوگرم خاک)، می تواند با تاثیرگذاری بر خصوصیات خاک و همچنین تامین مستقیم عناصر، میزان جذب عناصر غذایی را در شرایط تنش شوری بالا برده و با کاهش میزان جذب سدیم، اثرات زیان بار شوری بر گیاه را کاهش دهد.