تثبیت پسماند خاک سنگ آهک در بتن خودتراکم و اثر آن بر خواص کارایی، مکانیکی و دوام

خاک سنگ آهک پسماندی است که در نتیجه خرد کردن سنگ های آهکی جهت تولید سنگدانه مصرفی در بتن بوجود می آید. وجود این ماده زاید در طبیعت موجب به وجود آمدن مشکلات گوناگون زیست محیطی می گردد. پژوهش حاضر به منظور تثبیت این پسماند در بتن خودتراکم و بررسی اثر آن بر خواص کارایی، مکانیکی و دوام صورت پذیرفته است. بدین منظور 9 طرح مخلوط حاوی درصدهای جایگزینی مختلفی از خاک سنگ آهک و بدون آن در انواع مواد سیمانی حاوی و فاقد میکروسیلیس مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته اند. برای بررسی خواص مکانیکی از آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی غیر مستقیم و برای بررسی خواص دوام، آزمایش های نفوذ یون کلراید (RCPT) و تخلخل باز بر روی نمونه های حاوی خاک سنگ آهک و همچنین نمونه شاهد فاقد آن انجام شد. خواص کارایی بتن های خودتراکم نیز با انجام آزمایش های جعبه L (L-Box) و جریان اسلامپ (Slump Flow) سنجیده شدند. نتایج نشان داد که نمونه های حاوی درصد بهینه ای (حدودا 10) از خاک سنگ آهک دارای خواص کارایی، مکانیکی و دوامی بهتری نسبت به نمونه شاهد می باشند. در نتیجه با مصرف خاک سنگ آهک به عنوان یک نوع ماده پسماند در بتن های خودتراکم، علاوه بر بهبود خواص کارایی، مکانیکی و دوام، می توان در راستای تامین اهداف توسعه پایدار و حفظ محیط زیست گام برداشت.