کنترل غیرمتمرکز سازه های ساختمانی برشی بلند در برابر گسیختگی های سنسور ها و عدم قطعیت در تحریکات زلزله

این مقاله از کنترلر مقاوم H∞ با فیدبک استاتیکی خروجی و تیوری نامساوی های ماتریسی خطی(LMI) و نیز تعدادی تغییرات در متغیر های LMI برای مقاوم سازی سازه های ساختمانی برشی در مقابل انواع عدم قطعیت ها و نیز نیرو های دینامیکی زلزله و باد استفاده می کند. برای جلوگیری از از بین رفتن عملکرد کل سیستم در اثر از کار افتادن کنترلر مرکزی، جلوگیری از جابه جایی حجم زیادی از داده ها بین سنسور ها و کنترلر و نیز مسایل اقتصادی، بحث جایگزینی روش کنترل متمرکز با کنترل غیر متمرکز درانواع مختلف شامل کنترل کاملا غیرمتمرکز و کنترل غیرمتمرکزجزیی درگیر و غیردرگیر مورد مطالعه قرار می گیرد و سپس میزان مقاومت روش مذکور هم در کنترل متمرکز و هم در کنترل های غیرمتمرکز در برابر نیرو های دینامیکی مانند زلزله، عدم قطعیت در تحریکات زلزله و شکست سنسورها ارزیابی می شود و با یکدیگر مقایسه می شود. در نهایت پاسخ های حاصل از الگوریتم کنترلی مورد استفاده با نتایج حاصل از کنترل رگولاتور درجه دوم خطی (LQR) مقایسه می شود. برای این ارزیابی دو مثال عددی حل شده است. یک سازه ی برشی 5 طبقه و یک سازه ی برشی بنچ مارک 20 طبقه. بر اساس نتایج، الگوریتم مذکور کاملا در برابر گسیختگی سنسورها مقاوم است، همچنین کنترلرهای غیرمتمرکز نتایج بسیار نزدیکی به کنترلر متمرکز دارند. عدم قطعیت تحریکات زلزله تغییراتی در پاسخ ها ایجاد می کند ولی باز هم پاسخ های کنترل شده به طور قابل توجهی کمتر از پاسخ های کنترل نشده هستند. لازم به ذکر است که روش مورد استفاده پاسخ ها را به صورت قابل ملاحظه ای کمتر از روش کنترلی LQR کاهش می دهد.