تعیین دقت دو مدل CDE وMIM با حل معکوس در انتقال آلودگی تری کلرواتیلن (TCE) در یک محیط متخلخل کربناته

تری کلرو اتیلن (TCE) یکی از آلاینده های آب های زیرزمینی در مناطق صنعتی است لذا شبیه سازی انتقال آن ضروری است. این پژوهش با روش حل معکوس به شبیه سازی انتقال TCEپرداخته است. برای شبیه سازی از حل معکوس با نرم افزارهای HYDRUS-1d (حل عددی) و STANMOD (حل تحلیلی) با دو مدل انتقال آلودگی جابجایی - انتشار املاح (CDE) و مدل روان- ساکن (MIM) استفاده شد. در این پژوهش از داده های مقاله Yolcubal and Akyol در سه غلظت 110، 113 و 1300 میلی گرم بر لیتر TCE استفاده گردید که سال 2001 در شهری از آنتالیا روی بافت خاک شنی لومی با متوسط وزن مخصوص ظاهری 3/1 گرم بر سانتی متر مکعب انجام شده بود. آزمایش ها در ستون هایی به طول 15 سانتی متر با جنس فولاد ضدزنگ در شرایط اشباع انجام شدند و تزریق TCE تا زمان برابر شدن غلظت خروجی با غلظت ورودی ادامه داشت. در بازه های زمانی مختلف نمونه هایی از خروجی ستون ها برای تعیین غلظت TCE و رسم منحنی رخنه گرفته شد. نتایج حل معکوس با نرم افزار HYDRUS-1d و STANMOD نشان دادند که مدل MIM ضریب همبستگی بالاتری در برازش منحنی رخنه نسبت به مدل CDE دارد. بیشترین میزان ضریب همبستگی 97/0 در غلظت 1300 میلی گرم بر لیتر با حل معکوس تحلیلی و مدل MIM شد. کمترین میزان خطا در تخمین ضریب انتشار (D) به ترتیب صفر و 5/3 درصد در دو مدل CDE و MIM شد. درصد خطا در تخمین ضرایب ایزوترم جذب (Kd) در حل معکوس عددی و تخمین فاکتور تاخیر (R) در حل معکوس تحلیلی در غلظت 113 میلی گرم بر لیتر بیشتر از دو غلظت دیگر شد.