بررسی گسترش جهش در ژنوم کرونا ویروس جدید (SARS-CoV2)

خانواده کروناویریده شامل ویروسهایی است که عامل بیماریهای تنفسی هستند و بین RNA ویروس های انسانی بزرگترین ژنوم را دارند. کروناویروس ها بر اثر تکثیرهای مکرر دچار تغییرات جزیی (جهش) در ژن های خود می شوند. جهش یک تغییردایمی ژنتیکی است که اگر به تعداد زیادی اتفاق بیفتد، باعث تغییر در صفات زیستی یک گونه می شود. اصولا ویروس ها در طی تکثیر، خودشان را به نوعی با بدن انسان تطبیق می دهند. مطالعات نشان داده که اغلب جهش های ایجاد شده، تاثیر چندانی بر روی بیماری زایی آن ندارند. تنوع توالی ژنومی در کرونا ویروس های جدید بسیار کم است؛ اما دریفت آنتی ژنی در برخی کرونا ویروس ها مشاهده شده است. اغلب جهش های کرونا ویروس در ایران و در بقیه کشورها بطور متناوب اتفاق افتاده و در بیماری زایی ویروس تاثیر چندانی نداشته؛ اما سرعت سرایت آن را افزایش داده است. در ویروس های جهش یافته، حذف توالی نوکلیوتیدی بصورت نسبتا گسترده در بعضی قالب های خوانش مشاهده شده است. مطالعات نشان می دهد که پروتئین های میزبان از طریق تعامل با پروتئین های ویروسی، موجب القای جهش می شوند. منشا بسیاری از موتاسیون ها را در فرآیندهای ژنومیک و متاژنومیک میزبان باید جستجو کرد. مهمترین موتاسیون های ایجاد شده در سارس کروناویروس 2 در مقایسه با ویروس ووهان، موتاسیون D614G و واریته جهش یافته انگلیسی بنام واریته  B.1.1.7, 20I/501Y.V1است که باعث انتشار بیشتر ویروس شد؛ اما بار ویروس و بیماریزایی را افزایش نداد؛ اما ممکن است بر اثربخشی واکسن و تعداد مرگ و میر تاثیر بگذارد.