مقایسه رضایت شغلی و استرس شغلی در پرستاران و کارکنان اتاق عمل و هوشبری

 توجه به نیروی انسانی یکی از اصول اساسی برای افزایش بهره وری و کیفیت ارایه خدمات در بیمارستان ها می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه سطح رضایت شغلی و استرس شغلی و ارتباط این دو مولفه در پرستاران و کارکنان اتاق عمل و هوشبری طراحی شد.

 این مطالعه توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بوده و در آذر 1398 در بیمارستان های آموزشی زابل با شرکت 175 نفر از پرستاران، کارکنان اتاق عمل و هوشبری انجام شد. از یک پرسشنامه سه بخشی (اطلاعات جمعیت شناختی، رضایت شغلی و استرس شغلی) برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSSو بهره گیری از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون های Tو تحلیل واریانس یک طرفه انجام شد.

در این مطالعه مشخص شد که پرستاران، بیشترین رضایت شغلی را داشته و کارکنان هوشبری و اتاق عمل، به میزان کمتری از رضایت شغلی برخوردار بودند. همچنین بیشترین و کمترین میزان استرس شغلی نیز به ترتیب مربوط به کارکنان هوشبری و پرستاران بوده و تفاوت در هر دو مولفه در بین سه گروه معنادار بود. بررسی های بیشتر در این زمینه نشان داد که به طور کلی همبستگی منفی و معناداری بین رضایت شغلی و استرس شغلی وجود داشت.

با توجه به اینکه کارکنان هوشبری نسبت به دو گروه دیگر وضعیت نامطلوب تری داشتند، توصیه می شود برنامه ریزی های کاری و مدیریتی در بیمارستان ها به تفکیک گروه های شغلی صورت پذیرد و مطالعاتی در جهت نیازسنجی برای هر گروه، به طور جداگانه انجام شود.