تاثیر دوز ایزوفلوران بر استرس، اضطراب و افسردگی بعد از عمل جراحی سزارین در بیماران تحت بیهوشی عمومی

در سال های اخیر بررسی بیداری و ریکال در بیهوشی و عوارض آن بر بیماران مبتلا، برای محققان دارای اهمیت ویژه ای بوده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه مک های مختلف ایزوفلوران (از MAC = 2/1 تا MAC=  3/.) با بیداری و افزایش استرس، اضطراب و افسردگی بعد از عمل می باشد.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه 70 مادر دارای کلاس یک یا دو ASA، به صورت تصادفی طی دو ماه انتخاب شده و پس از اخذ رضایت، و اینداکشن بیهوشی، میزان مک ایزوفلوران و معیارهای بیداری حین عمل ثبت شدند. یک ماه بعد از جراحی به صورت شفاهی، آزمون DASS جهت سنجش استرس و اضطراب و افسردگی و آزمون ریکال جهت سنجش بیداری پرسیده شد و سپس داده ها مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: 

چهار نفر از بیماران دچار بیداری شدند. 17 % افسردگی، 27 % اضطراب و 16 % استرس بعد از عمل را نشان دادند که ارتباط معنی داری بین دوز هوشبر و مشکلات روانی بعد از عمل وجود داشت، به طوری که با کاهش دوز ایزوفلوران از مک 7/. احتمال بروز افسردگی، اضطراب و استرس بعد از عمل افزایش می یابد.

تجویز ایزوفلوران با مک کمتر از 7/. می تواند منجر به افزایش بروز بیداری و افسردگی، اضطراب و استرس بعد از عمل جراحی سزارین گردد. لذا توصیه می شود در زمان هایی که ضرورت برای کاهش دوز هوشبرهای استنشاقی هست از هوشبر های وریدی جهت حفظ عمق بیهوشی استفاده گردد.