رابطه گرایش به قاچاق کالا و نقش تجانس فرهنگی در تقویت فرهنگ سودآوری و تضعیف فرهنگ کار

اگرچه عواملی اصلی ایجاد پدیده قاچاق را باید در بخش تجاری و بازرگانی جستجو کرد؛ ولی همین عوامل ریشه های عمیق فرهنگی دارد که شناسایی این عوامل می تواند به ریشه یابی قاچاق و حل بنیانی این پدیده کمک شایانی کند. پژوهش حاضر در رابطه با گرایش به قاچاق کالا و فرهنگ سودآوری و تضعیف فرهنگ کار با تجانس فرهنگی (شهرهای مرزی استان کرمانشاه) به شکل مدل معادلات ساختاری انجام شده است. طرح پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع و اهداف موردنظر، از نوع تحقیقات پیمایشی (توصیفی) از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش نیز کلیه ساکنین شهرستان های مرزی کرمانشاه می باشد که از سال 1397 تا سال 1398 در شهرهای مرزی درگیر با گرایش به قاچاق بوده اند. از طریق از فرمول کوکران برای تعیین حجم نمونه برای جامعه ای مورد مطالعه تعداد نمونه قابل قبول برابر با 385 نفر شدند. این تعداد نمونه به شیوه نمونه گیری اتفاقی انتخاب شدند. جهت بررسی هدف اصلی پژوهش از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از دو نرم افزار آماری SPSS و نرم افزار مدل سازی لیزرل استفاده شده است. طبق شاخص های برازش به دست آمده، مشخص شد که مدل تدوین شده از برازش مناسبی برخورداراست. تجانس فرهنگی برافزایش گرایش به قاچاق کالا تاثیر معنی داری دارد. بدین معنا که تجانس فرهنگی توانسته است بین فرهنگ سودآوری و تضعیف فرهنگ کار نقش میانجی گری خود را به طور معنی داری ایفا کند. بیشترین ضریب تاثیر مسیر مربوط به فرهنگ سودآوری (ضریب مسیر=68/0) و تجانس فرهنگی بین دو مرز (ضریب مسیر=71/0) می باشد. میزان شاخص RMSEA در حد استاندارداست .