سنجش کیفیت زندگی در سکونتگاه های روستایی (مورد: بخش مرکزی شهرستان اسلام آبادغرب)

یکی از مهم ترین اهداف سیاست های عمومی هر جامعه ای، بهبود کیفیت زندگی آن جامعه می باشد. این مقاله به بحث درباره کیفیت زندگی درسطح مناطق روستایی می پردازد. تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال است که مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان اسلام آبادغرب تا چه اندازه از شاخص کیفیت زندگی برخوردارند. ارزیابی کیفیت زندگی در سه شاخص اجتماعی، اقتصادی و کالبدی و با13 مولفه صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمونT تک نمونه ای انجام گرفته-است. براساس یافته های تحقیق، محاسبه میانگین برخورداری نشان داده که دهستان شیان با47/33درصد مطلوب ترین کیفیت زندگی و دهستان حومه شمالی با 43/28درصد پایین ترین سطح رضایت از کیفیت زندگی را دارمی باشند. بنابراین برای بهبود کیفیت زندگی در نواحی روستایی مورد مطالعه، برنامه ریزی درهمه شاخص های اجتماعی،اقتصادی و کالبدی لازم است که این مهم از طریق خدمات دهی و ساماندهی به روستاها به ویژه روستاهای کم برخوردار می تواند تاثیرگذار باشد. واژگان کلیدی: شهرستان اسلام آبادغرب، روستا،شاخص های اجتماعی،اقتصادی و کالبدی، کیفیت زندگی