تاثیر موسیقی کلاسیک بر معیارهای فیزیولوژیک، مشاهده ای و رفتاری درد در بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت های ویژه

 ارزیابی و مدیریت درد در بیمارانی که زیر دستگاه تنفس مصنوعی بوده و در بخش های مراقبت ویژه بستری اند، دشوار بوده و به تاخیر می افتد و این امر کمتر مورد توجه پزشکان و پرستاران قرار می گیرد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر موسیقی کلاسیک بر معیارهای فیزیولوژیک، مشاهده ای و رفتاری درد در بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت های ویژه است.

مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن سی نفر از بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهدای هفتم تیر شهر تهران در سال 1398 به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش وکنترل شرکت کردند. جهت شرکت بیماران در مطالعه، از همراهان آن ها رضایت نامه کتبی اخذ شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی و معیارهای فیزیولوژیک، مقیاس مشاهده ای درد (COPT) و مقیاس رفتاری درد (BPC) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد.

 میانگین±انحراف معیار سنی بیماران در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 14/01±40/33 و 15/70±46/00 بود. مقایسه میانگین±انحراف معیار معیارهای فیزیولوژیک قبل و بعد از مطالعه نشان داد که تفاوت آماری معناداری در معیارهای فیزیولوژیک به جز مقیاس هوشیاری گلاسکو، در دو گروه آزمایش و کنترل وجود نداشت (0/05>P).

به نظر می رسد از موسیقی کلاسیک می توان در کاهش مقیاس مشاهده ای و رفتاری درد بیماران غیرهوشیار بستری در بخش مراقبت های ویژه استفاده کرد. به منظور تایید تاثیر موسیقی کلاسیک بر معیارهای فیزیولوژیک، انجام مطالعات وسیع تر و تکمیلی تر توصیه می شود.