مقایسه اثر بخشی «راهبردهای آموزش فراشناخت» و»یادگیری مبتنی بر مسئله» بر خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد واحد ابهر

خودکارآمدی نقش مهمی در عملکرد تحصیلی ایفا می کند و بر انتخاب تکلیف، تلاش، استقامت، امتناع و پیشرفت افراد تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی "راهبردهای آموزش فراشناخت" و "یادگیری مبتنی بر مسیله" بر خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر انجام شد. 

روش پژوهش  نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 3 ماه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان روانشناسی مقطع کارشناسی شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد ابهر در سال تحصیلی 1398-1397 به تعداد 130تن بودند. براساس جدول Krejcie & Morgan 100 تن از آن ها بصورت تصادفی منظم انتخاب  و از بین افرادی که نمره پایین تر از  نمره برش (80)  در "مقیاس خودکارآمدی تحصیلی کالج"  (College Academic Self-Efficacy Scale) کسب کرده بودند انتخاب شدند. 45 تن در سه گروه (دو گروه مداخله) و یک گروه کنترل بصورت تصادفی جایگزین شدند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی و "مقیاس خودکارآمدی تحصیلی کالج" جمع آوری شد. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه مداخله 1 در جلسات آموزش گروهی "راهبردهای آموزش فراشناخت"  در 10 جلسه 90 دقیقه ای و گروه مداخله 2، در جلسات آموزشی "یادگیری مبتنی بر مسیله" در 7 جلسه  90 دقیقه ای و در هر هفته یک بار شرکت کردند. پس از پایان جلسات، پس آزمون و 3 ماه بعد پیگیری برای هر 3 گروه "مقیاس خودکارآمدی تحصیلی کالج" تکمیل شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد. 

آموزش گروهی "راهبردهای آموزش فراشناخت"  و "یادگیری مبتنی بر مسیله" موجب افزایش نمره خودکارآمدی تحصیلی شرکت کننده در گروه های مداخله و  در طی زمان های مختلف نسبت به گروه کنترل متفاوت بودند (P≤0/01).  اما بین دو گروه "راهبردهای آموزش فراشناخت"  و  " یادگیری مساله محور"  تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد (P <0/05).

آموزش گروهی "راهبردهای آموزش فراشناخت" و "یادگیری مبتنی بر مسیله" موجب افزایش نمره خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان می شود. پیشنهاد می شود متخصصان آموزشی از این 2 روش آموزش گروهی جهت ارتقای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان استفاده نمایند.