نقش امنیت اجتماعی در ارتقاء مولفه سرمایه های اجتماعی با توجه به کیفیت مدیریت شهری

یکی از مهمترین عوامل موثر در موفقیت عملکرد مدیریت شهری، سرمایه اجتماعی شهروندان هست که نقشی بسیار مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمانها و جوامع ایفا میکند و شبکه های روابط جمعی و گروهی، انسجام بخش میان انسانها، سازمانها و انسانها و سازمانها با سازمانها هست. بدون سرمایه اجتماعی، پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی، ناهموار و دشوار خواهد بود. احساس امنیت، پدیده ای روانشناختی است که ابعاد گوناگون دارد. این احساس از تجربه های عینی و اکتسابی افراد از شرایط و اوضاع پیرامون ناشی میشود؛ بنابراین، افراد به شکل های گوناگون آن را تجربه میکنند. باید توجه داشت آنچه در این نوشتار مدنظراست، احساس امنیت در معنای واقعی و عام آن است و لازم است بین این مفهوم و ناامنی که جنبه کامال شخصی دارد، تفکیک قایل شویم. امنیت اجتماعی یکی از مهمترین مسایل جامعه شناختی بشریت از ابتدای پیدایش حیات انسان بوده است که البته به دلیل تحولات سالهای اخیر به شدت موردتوجه مسئولین، نخبگان، کارشناسان و عموم مردم قرارگرفته است. همچنین سرمایه های اجتماعی نیز از مقولات موردبحث در علوم اجتماعی و از اهداف مدیریت هست و در بردارنده نوع ارتباطات و تعاملات افراد انسانی یک اجتماع است و به صورت مستقیم بر سطوح سیاسی و اجتماعی جامعه تاثیر میگذارد. مقاله حاضر با تعریف مولفه های امنیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی به بررسی نقش کیفیت مدیریت شهری در ارتقاء سرمایه اجتماعی پرداخته و موضوع ارتقاء سرمایه های اجتماعی را از منظر افزایش امنیت اجتماعی به واسطه عمل به وظایف و تکالیف محوله و خدمات ارایه شده از سوی مدیریت شهری موردبررسی و قرار داده و تامین امنیت و ایجاد احساس آرامش و اطمینان درسانت و طراحی فضای شهری و تنظیم و سامان بخشی به فعالیتهای مربوطه و خدمات ارایه شده توسط مدیریت شهری را جزء عوامل توسعه و ارتقاء سرمایه های اجتماعی تبیین نماید.