بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان

محرومیت از خواب می تواند بر افزایش اشتباهات و تصادفات، تاخیر در عملکرد و شک و شبهه در اجرای امور و اختلالات هورمونی منجر شود. در برخی شغل ها محرومیت از خواب های اجباری وجود دارد، بعنوان مثال نظامی ها در زمان های مختلفی از خواب محروم می شوند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان بود.

40 فرد نظامی بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 2-12، گروه 2: محرومیت از ساعت 4-2، گروه 3: محرومیت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. پروتکل شامل دو بخش بود: اندازه گیری در سطح پایه (قبل محرومیت از خواب) که همان پیش آزمون بود و اندازه گیری بعد از محرومیت خواب. اولین بخش این تحقیق در یک هفته قبل محرومیت از خواب ثبت گردید.

در پیش و پس آزمون محرومیت خواب از ساعت 4 تا 6 قدرت بالاتنه و پایین تنه، قدرت پرش، سطوح پلاسمایی ملاتونین، کوتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول تفاوت معنی دار بود، همچنین در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 حداقل توان، کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول بطور معنی داری نسبت به پیش آزمون تغییر کرد (05/0≤P).

حداکثر اختلال عملکرد جسمانی و هورمونی در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 و  4 تا 6 مشاهده شد و بکارگیری در امور حساس و نظامی برای افرادی که در این بازه های زمانی از خواب محروم شده اند مناسب نخواهد بود.