بررسی مقایسه ای بازتاب های اسلام سیاسی امام خمینی (ره) و اسلام سلفی تکفیری وهابیت بر صلح و امنیت بین المللی

امنیت از جمله مقوله های اساسی در تعاملات میان انسان هاست که بررسی آن موضوع تحقیقات بسیاری بوده است. کج روی ایدیولوژیک و رشد جریان های فکری انحرافی همواره از عوامل مهم در تضعیف امنیت در سطح ملی و سیستمی (بین المللی) بوده است. از جمله این جریان های انحرافی، تفکر وهابیت است که با ارایه قرایتی سلفی و تکفیر گرایانه از اسلام همواره با حمایت از گروه های تند رو تروریستی نظیر القاعده و طالبان بستر ساز ناامنی در جهان اسلام بوده و به عنوان عنصر نامطلوب امنیتی در سطح بین الملل شناخته می شود. در مقابل تفکر وهابیت، اسلامگرایی سیاسی امام خمینی (ره) قرار دارد که با تکیه بر مبانی اصیل اسلامی سعی دارد که نخست نشان دهد آنچه که رسانه های معاند با اسلام در جهان منشر می سازند خلاف واقعیت است و ثانیا تفاوت میان اسلام حقیقی و جریان انحرافی سلفی گرایی وهابیت را روشن سازد و متعاقب آن با گسترش آموزه های اصیل اسلامی صلح را در جهان گسترش دهد. مساله اصلی در این نوشتار این است که اسلامگرایی سیاسی امام خمینی (ره) و قرایت وهابیت از اسلام، هریک چه نقشی در افزایش یا کاهش امنیت در سطح بین المللی داشته اند. یافته های تحقیق به شیوه کتابخانه ای نشان می دهند که قرایت سلفی تکفیرگرایانه وهابیت از اسلام نه تنها کمکی به تامین امنیت بین المللی نکرده است، بلکه با تزریق تفکرت انحرافی همچون جهاد ابتدایی در ذهن گروه های تروریستی، خوراک فکری لازم جهت اقدامات خصمانه این گروه ها را فراهم ساخته است. در مقابل اسلامگرایی سیاسی امام خمینی (ره) قرار دارد که با آموزه هایی چون مبارزه با تروریسم، حقوق بشر، کرامت انسانی و... همواره بستر ساز صلح میان دولت ملت ها بوده است.